Na de bevalling ging het allemaal heel snel en zijn gistermiddag om 15.30 thuis gekomen. Daar kom je in je volgende fase van je achtbaan van gevoelens. Dat begon zodra hij geboren werd. Je komt thuis met z'n drieen en álles draait om Tim ( en graag ! ), zelfs de hond was er nerveus van.
Het gaat goed met ons, we hebben de eerste nacht heel weinig geslapen. Wat een gevoel is dat om zo'n mooi klein kereltje bij je te hebben. Hij heeft de hele nacht tussen, naast, op en vooral bij ons gelegen. Hij was ook nog wat onrustig, beetje onwennig zo'n ikea bed i.p.v. mama's buik natuurlijk, een af en toe wat proesten en spugen. Allemaal heel normaal want enige misselijkheid na 9 maanden in die baarmoeder-zee is begrijpelijk als nieuwe landrot.
We konden gewoon niet slapen. Uiteindelijk viel papa dan toch nog even in slaap nadat silvie ook een dutje had gedaan. Het is écht onbeschrijfelijk wat een gevoel dat geeft als hij je probeert aan te kijken en je ziet dat hij om je stem reageert ( vanaf de geboorte al ! ).
Ook dat je hem wat kan 'troosten'want echt verdrietig is ie niet, het is meer een licht weentje wat hij heeft. Ik heb nog nooit zo'n lekker huil-geluidje gehoord....gek he ?
Maar dan die geluidjes die je hoort als meneer wakker wordt ! beetje met z'n mond van die smak-geluidjes maken en beetje knorren ( van wie zou die dát nou hebben ???? ). heerlijk !
De kraamverzorgster stond vanmorgen al om 9.00 op de stoep en daarna de om's met een schitterende taart "welkom Tim". Nou; dat is hij ! en hoe !
Tot zover even, want papa moet snel even een boodschapje doen, maar kom vanavond weer terug !
No comments:
Post a Comment